Çankırı'da fırın sektörü ne yaptığını bilmez halde dönüp dolaşıyor. Medeni dünyanın ticaret kuralları dışına çıkan fırıncılar, akıllarına estiğinde temel gıda maddesi ekmeğin fiyatını bir yükseltiyor bir düşürüyor. Fiyatı neden düşürdüğünü , bir hafta geçmeden neden yükselttiğini açıklamak ihtiyacı duymayan fırıncıları kurumsal yapıda bir çatı altında toplayacak ve disipline edecek oda olmaması, tüketiciler derneği gibi sorgulayacak STK olmaması, şehirde nüfus talebinin üzerinde fırın olması, halk ekmek olmaması, ekmek üreten marketler zinciri karşısında yenik düşmeleri, hijyen denetimde şüphelerin oluşması gibi konular etken olmakta.
Çankırı'da uzun zamandır 85 kuruştan satılan 250 gr ekmek geçen hafta 50 kuruşa, bazı noktalarda 45 kuruşa kadar indi. Bir hafta geçmeden bu defa tekrar 85 kuruştan satılmaya başlandığını öğrendik.
Çankırı'da 85 kuruşa satılan ekmeğin köylerde 60 kuruşa satıldığı duyumunu aldık . Bunun yanında ekonomik yönden düşük gelir seviyesindeki halkın ucuz satılan bir gün önce üretilen ekmeğe rağbet ettiğini , belediyenin büfelerde Cezaevinde üretilen ucuz ekmek sattığı dönemlerde halkın sabah ezanı sıraya girmesi, ekmeğe istenen zammı geri çeviren oda başkanına tehditler yağması, Kırıkkale'den ekmek getirme restleşmeleri çok geride kalmadı. Bütün bunlar ekmekte yaşananların bir bölümü.
Tarihi çok eski fırıncılık sektörü Çankırı'da ticaretin aynası gibi. Ticari hayatımızla kalmayıp tüm hayatımızı da etkilen kasaba zihniyeti hakkında söylenecek çok söz var ama ; şimdi sırası değil, seçimlerden sonra...