Ankara Atatürk Kültür Merkezi’nde açılan 26-29 Mayıs Çankırı Tanıtım Günleri’nin 2.sinin hedefe yaklaştığı, ilkinden ve dört dörtlük başarıdan uzak olduğu gözlendi.
Tertip Komitesinin öne çıkan isimleri; Ankara Çankırı Dernekler Federasyonu Başkanı Adem Can ile Ankara Çankırılılar Vakfı Başkanı Recep Şahin’in ellerinden geleni yaptıklarını düşünüyorum. Özverili çalışmalarından dolayı kutlanmaya değerler.
Çankırı gemisinin içinde olan herkes 700 bin TL bütçeden bahsedilen bu etkinlikten sorumlu. Gemi battığında “ölen ölür, kalan sağlar bizimdir” deme lüksümüz yok. Taşın altına herkes elini koyarken bazıları kolunu değil başını koymalı.
Belediyeler tanıtım günlerinin yüzünü ağartırken başkanı kaptanlar dümenlerinin başından ayrılmadı, stantları hemşerilerinin buluşma noktası olarak arı kovanı gibi işledi.
Ziyaretçiler, ilginç buluşlarla desteklenmese de tuz tanıtımını sayıca yeterli görürken, Çankırı ile ilgisi olmayan işportacıları, sabun ve kese satıcıları, baharatçıların stantları istila etmesini, boş kalmasın diye kiraya verilmesi olarak değerlendirdi. Çankırı bu değil ve olmamalı.
AYTAÇ ve sponsor SUMITOMO RUBBER AKO Lastik Fabrikası dışında özel sanayi kuruluşu gözümüze çarpmadı. Organize sanayi bölgeleri ile övünüyoruz. Geçin onları... Ucunda para yok diye etkinliğe ilgisiz kaldıklarını düşündüğüm işletmeleri harekete geçiremeyen, sinerji yaratamayan STK’lara ne demeli? Diyelim ki yatırımcı getiremediniz, kendiniz stant açın, onu da geçtik, Çankırı’nın düğünü olan açılış törenine de söz birliği etmişçesine katılmamalarına ne demeli? TBMM Başkanı İsmail Kahraman, Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanı Faruk Özlü, Orman ve Su İşleri Bakanı Prof. Dr. Veysel Eroğlu, bazı milletvekilleri katılırken Ticaret ve Sanayi Odası, Ticaret Borsası, Ziraat Odası, Esnaf Sanatkârlar Odaları Birliği, Esnaf Kefalet Kooperatifi vb STK’ların ne üst düzeyde ne de alt düzeyde temsil edilmemeleri Çankırı’nın ne hale düştüğünün fotoğrafıdır. Seçim günü geldiğinde değil, böyle zamanda kapı kapı dolaşmalı
Şimdi yeri mi diyeceksiniz? Ancak, kronik hastalığımız vurdumduymazlığa Çankırıspor’un 2. Ligden tepe taklak amatör lige düşüşünü örnek verebiliriz. Komşularımız; bu sezon Kırıkkale 3. Lige, Karabük Süper Lige, Kastamonu 2. Lige yükselirken Çankırı Belediye Gençlik Spor Bölgesel Amatör Ligde ortalarda kendisine zor yer buldu.
Taşın altına elimizi, kolumuzu değil, gövdemizi koymanın zamanı geldi de geçiyor...
Aksi taktirde Çankırı’daki önlenemeyen düşüşünü durdurmak mümkün olmaz...