Teravih namazı Ramazan ayına ait bir namaz olup sünnettir. Cemaat halinde kılınması sünneti kifayedir. Peygamber (sav) efendimiz Ramazan ayında teravih namazını bir iki kez cemaat halinde kıldırmıştır. Bu namazın cemaat halında devamlı kılınmasıyla farz olabilir düşüncesiyle ferdi olarak kılınmasını dostlarına tavsiye etmişlerdir. Ramazan ayına has bir sünnet olması hasebiyle oruç tutma imkânı olmayanlar da bu namazı eda etme duru mumdadırlar.
Teravih namazı, Hz Ömer’in halifeliği devrinde yatsı nazına müteakiben cemaat halinde Kılınmasına başlanmıştır. Hz Ömer, Ramazan ayında birlikteliğin sağlanması amacıyla teravih namazının da cemaat halinde kılınmazını emretmiştir. Teravih namazından sonra caddeler de büyük bir kalabalık halinde evlerine giden genç, yaşlı, kadın ve erkekler, dıştan bakıldığın da güzel bir tablo meydana getiriyorlar. Aynı sevinç, aynı duygularla yürüyen insanlar, kıldıkları namazın hazzını tadarak birlikte mutlu görüntüler sergiliyorlar. Bu manzaralar görülmeye değer.
Peygamber (sav) efendimiz bir hadislerinde şöyle buyurmuşlardır.”Faziletine inanarak, sevabını da Allahtan bekleyerek Ramazan ayını ihya eden kimsenin günahları bağışlanır”. Riyazüssalihin.. Gündüzün tuttuğumuz oruç, geceleyin kıldığımız teravih namazları bu ayın gece ve gündüzünü iyi değerlendirdiğimizi göstermektedir. Ancak her zaman olduğu gibi ibadetler, usul ve adabına uygun şekilde yapılması esastır
Teravih namazı genelde dört rekâtta bir selam verilerek kılınır. İki rekatta bir selam verilmesi daha iyidir. Yaklaşık olarak yatsı namazıyla beraber 40 dakika sürebilir. Ramazan ayının rahmet ve hayır ayı olduğunu düşünerek, ne yapıyorsak en iyisini yapmalıyız. Namazdaki okuyuşlarımız anlaşılır olmalı. Namazın tatili erkânına uyulmalıdır. Yani ayakta iken dik durmak, rukuya varıldığında baş ve sırt yere paralel olması gerekir. Rükûdan kalkınca ayakta sübhanallah diyecek kadar durmak, secdeye varırken dik olarak(önce dizler, sonra eller, daha sonra ellerimizin arasına burnumuzla beraber alnımızı yere değecek şekilde koymak gerekir. İki secde arasında sübhanallah diyecek kadar durmak. Bu kurallara uyarak kılınan namazdan yorgunluk değil, manevi haz alınmış olur.