“Sinemalarda gösterimde olan “Bir Cumhuriyet Şarkısı” adlı filmi izleyen dostlar çok övüyor…
Filmde, Atatürk’ün davetlisi olarak Türkiye’yi ziyaret edecek olan İran Şahı için bestelenen operanın hikayesi anlatılıyor.
Şah’ın gelmesine 26 gün vardır ve Atatürk, genç besteci Adnan Saygun’dan bir opera bestelemesini ister. Adnan Saygun, 26 gün gece gündüz çalışarak “Özsoy Operası’nı” tamamlar...
Opera İran Şahı’nın önünde sahnelenir…
Atatürk kültürümüzün genişlemesi için Batı müziği ve operanın geliştirilmesine önem verirdi. O kadar ki... Çankırı şehrine de bir opera yaptırdığı yıllar sonra ortaya çıktı.
Bu nasıl oldu derseniz...
Bu ilimizde Atatürk’ün direktifiyle bir Kültür ve Sanat Merkezi inşa edilmiş, 1938 yılında açılışı yapılmıştı. Ancak bina sonraki yıllarda yıkılmaya terkedilmiş, harabe haline gelmişti. Halil Ulusoy adlı genç vali, bu ilde 2003 yılında göreve başlayınca binayı yenilemek için harekete geçmiş, bina temizlenince sahnenin hemen dibindeki orkestra çukuru meydana çıkmıştı. Meğer Cumhuriyet hükümeti binayı opera temsillerine uygun olarak inşa etmişmiş. Vali Ulusoy binayı yenileyince Ankara Devlet Operası’nı Çankırı’ya davet etti, bu binada 2004 yılı 9 Ocak günü 130 kişilik kadroyla “Arşın Mal Alan” adlı opera sahnelendi. Sonradan bir başka temsil verildi mi, bilmiyoruz. Ancak biliyoruz ki, Çankırı’da bir opera binası var ve orada opera sahnelenmesine hazır bekliyor.”
Yukarıdaki köşe yazısı 16 KASIM 2024 tarihinde MİLLİYET Gazetesinde yayımlanan Melih Aşık’a ait.
86 yıl önce Çankırı’ya opera getiren Büyük Önder Atatürk’ün sanat anlayışının üzerine Çankırı halkı ne koydu?
Koskoca hiç!..
Yukarıda adı geçen, bu günlerde tadilatta olan Atatürk Kültür ve Sanat Merkezi üzerine koyulan sadece 100. Yıl Kültür Merkezi. O da deprem güvenliği nedeniyle kapılarına kilit vuruldu.
Cek cakla geçen günler...
15 Temmuz Şehitler Anadolu Lisesi tarafından Selahattin İnal Güzel Sanatlar Lisesi Salonunda sergilenen 10 Kasım Atatürk’ü Anma etkinliğinde ne hallere düştük...
Öğretmen izleyiciler arasında merdiven üzerinden yönetirken, öğrenciler asker, yöresel vb kıyafetlerle izleyiciler arasında koltukta sırasının gelmesini, öğretmeninden gelen işareti bekledi.