Sevincimizin kaynağıdır, milli ve dini bayramlar. Yer küreyi çevreleyen koronavirüs, bu sevinci sınırlamış durumda… Mutant virüs varken, bayramlaşmanın mutat olması zor!
Pandemi sürecinde, güncel yaşamın her noktasında değişimler oldu, riskleri minimize etmek adına… Bazen direnç gösterildi değişime… Alışkanlıklar, gelenekler ve göreneklerden kopulamadı… Mesafe kavramı ters geldi alışkanlıklara: Düğün, nişan, uğurlama, karşılama, misafirlik, taziye, piknik, tatil, eş-dost buluşma… Maske ve temizliğe riayet noksan kaldı, beklenene nazaran…
Gelinen noktada, kontrolü zorlaştı virüsün… Bulaşma riski çoğaldı, çember daraldı… Bana bir şey olmaz diyenler bile çemberdeydi, maalesef! Bir yıl önce, ülkemizde covid-19 nedeniyle vefat eden sayısı 4 bin civarındaydı… Bu rakam ne yazık ki, 10 kat arttı… Yani 40 bin insan (annemiz, babamız, kardeşimiz, arkadaşımız, evladımız, yeğenimiz, dayımız, amcamız, teyzemiz, halamız, dedemiz, ninemiz, dostumuz, tanıdığımız) Ramazan Bayramı’nı görmemiş olacak…
Söz gelimi, bu bayram Mehmet dayımı arayamayacağım ben, eşim 30 yaşındaki yeğeni Mustafa ile konuşamayacak; fakülteden sınıf arkadaşım Ömer Faruk’a bayram mesajı yazamayacağım, Çankırı Maliyeden emekli Mustafa Kapusuz ve Makine Kimyadan emekli Cengiz Aydın’a whatsapptan mesaj gönderemeyeceğim, Sosyal Hizmetler Merkezi Müdürü Abdulkadir Sucu ile mesai çıkışı selamlaşamayacağım, yarenlerden Hasan Aslan’ı yaren meclisinde göremeyeceğim… Tıbbi müdahaleyle bebeği alınan ve kuvöze konulan, kendisi ise toprağa verilen Tuğba öğretmenin halini ve talihini izah edemeyeceğiz, yutkunacağız, hıçkıracağız…
Şairin (Cahit Sıtkı Tarancı) deyimiyle “Ömrümüzce gözyaşı döktürecek” nice tedavi, nice vefat ve nice hatıralar…
Sadece virüs değil, sel, deprem, çığ, heyelan, yangın, göç, açlık, çatışma, kaza gibi bir dizi olumsuzluk da peşini bırakmıyor insanoğlunun… Olumsuzluklar bayramlarımızı kutlamaya engel değil, fakat bayramları bayram yapan duyguları azalttığı da kesin. Mutat bayram kutlaması olmayacak elbette! Bayramlarda değişim yaşanması kaçınılmaz; samimiyet, gelenek, görenek ya da alışkanlık biraz ertelenmelidir… Bugün uyulmayan önlem, yarına gözyaşı şeklinde yansıyabilir, maazallah!
Tam kapanma döneminde ve mutant virüs gölgesinde bayramlaşmak sınırlı ve kısıtlı olacak. Maske, mesafe ve temizlik kaçınılmaz, mutlak sorumluluk duyulmalı. Pandemi süresince online iş ve işlemler hayatımızda yoğunluk kazandı… Bayramlaşmayı da yüz yüze değil, online yapsak ne kaybımız olur acaba?
Şairin (Necip Fazıl Kısakürek) ifadesiyle “Ölçülü uzaklıkta yakın beraberlikler” dileğiyle, sağlık ve huzur dolu nice bayramlara…
YORUMLAR