Türkiye’de 2009 yılında başlayan sigara içme yasağında önemli mesafe alınmasına rağmen bir arpa boyu yol gitsek de kat edecek daha çok yolumuz var.
“Nüfus mu arttı, sigara içen sayısı mı arttı, yoksa bize mi öyle geliyor?” bilinmez, gözlemlenen tüm yasaklara rağmen sigaranın sokağa düştüğü.
“(Fiyatının yüksekliği + sağlığa verdiği zarar +keyifle içirmeyen yasaklar!) sayesinde illetten kurtulduk. Sebep olanlardan Allah razı olsun, darısı içenlere…” dedikten sonra gelelim konumuza…
Sigara kullananlar kızacaklar ama uygar toplumlarda sigara içenler ikinci sınıf vatandaş sayılırmış…
Oysa Çankırı’da sigara içenler şanslı. Sigara içtiği için ikinci sınıf vatandaşlar bazı cafelerde birinci sınıf vatandaş muamelesi görüyor, yani mükâfatlandırılıyor.
Nasıl mı?
Kapalı alanda sigara içen müşterilere cafenin en güzel yeri, yol, pencere kenarı ayrılırken, sigara içmeyenlere kenarda, köşede, kuytuda yer gösteriliyor, diğer ifade ile işletme tarafından sigara içmeyenler cezalandırılıyor.
Sigara içenler sorunlu oldukları için korumaya alınmaları, onlara özel davranılması normal.
Bazı kahvehaneler ve cafe işletmecileri ayrımcılığın dozunu kaçırıp sigara içmeyenleri dışlama yerine onları mükâfatlandırsalar, el üstünde tutsalar.
Zira
İl Sağlık Müdürlüğü’nün Tütün Kontrol Kurulu 31 Mart Mahalli Seçimine kadar tatilde veya yasaklar kalktı da biz mi bilmiyoruz.
YORUMLAR