Bu günlerde dünyanın her tarafından hac ibadetini ifa etmek üzere Müslümanlar akın, akın Mekke’ye doğru gitmektedirler. Zira içinde bulunduğumuz mevsim hac aylarıdır.
Mekke’ye gidip gelme imkânına sahip olan her Müslüman’a ömründe bir defa hac etmesi üzerine farzdır. Yüce Mevla Kuranında şöyle buyurmaktadır. “Yoluna güç yetirenlerin Ka’beyi hac etmesi, Allah’ın insanlar üzerindeki hakkıdır. Kim inkâr ederse, şüphesiz Allah bütün Âlemlerden müstağnidir”. Al-i İmran, 97. Hac: kelime olarak, kastetmek, ziyaret etmek anlamlarına gelir. Dinimizde ise: Arefe günü zevalden itibaren bayram günü fecrin doğuşuna kadar Arafat’ta bir müddet durmak ve sonra Ka’beyi tavaf etmek demektir.
Hac, İslam’ın beş esasından biridir. Farziyyeti, kitap, sünnet ve icma ile sabittir. Ab
dullah ibni Ömer’in rivayetine göre Peygamber (sav) efendimiz şöyle buyurdular. “İslam beş temel esas üzerine bina edilmiştir. Allah tan başka ilah olmadığına ve Hz Muhammed (sav) in Alah’ın elçisi olduğuna şahitlik etmek, Beş vakit namazı doğru kılmak, zekâtı usulüne göre vermek, Ramazan ayı orucunu tutmak, hac görevini ifa etmek,” (Riyazüssalihin)
Mekke’ye gidip gelme güç ve imkânına sahip olan bir Müslüman’ın Ka’beyi hac etmesi, Allah’ın kendisi üzerinde bir hakkıdır. Böyle bir imkâna sahip olan kişinin hac vazifesini geciktirmeden yerine getirmesi gerekir. Dünyanın her tarafından hac mevsiminde üzerlerine farz olan haccı eda etmek için müminler Mekke’ye giderler. Bu kutsal yolculuğa çıkan Müslümanlar, mikat yerlerinden ihrama girerler. Mekke’ye varıp Ka’beye ulaşıncaya Kadar her yükseğe çıkış ve inişlerde telbiye getirirler. Mümkün oldukça vakit namazlarını cemaat halinde kılarlar. İstirahat ettiklerinde yardımlaşma ve dayanışma içerisinde ihtiyaçlarını giderirler. Kendi aralarında kaynaşma, muhabbet, saygı ve sevgi oluşur. Bu hal dönünceye kadar fasılasız devam eder.
“Lebbeyk Allahümme lebbeyk, lebbeyke La şerike leke lebbeyk. İnnel hamde Venni’mete leke vel mülk. La şerike leke”. Buyur Allah’ım buyur, buyur Allah’ım senin ortağın yoktur. Buyur Allah’ım, gerçekten hamd, nimet ve mülk sana aittir. Senin ortağın yoktur, anlamına gelen telbiyenin mikattan itibaren okunması sünnettir.
Aynı gaye uğruna Mekkeye giden Müslümanların hac yolculuğu büyük bir coşku ve heyecan içinde geçer. Ka’beye karşı durarak namaz kılmak, tavaf etmek, Mescid-i Haram içinde diğer Müslümanlarla konuşup kaynaşmak ayrı bir haz verir insana. Evinden hacı adayı olarak çıkıp bayramdan sonra haccını ifa etmiş olarak geriye dönmek, insana tarifi mümkün olmayan bir huzur ve mutluluk verir. Bunu yaşayan bilir. Manevi haz, yaşamadan tadılmaz. Hac ibadeti Müslümanları günahlardan arındırır. İşlerinde ve mesleklerinde bereket meydana getirir. Ebu Hüreyre (r.a ) ın rivayetine göre şöyle dedi. Ben Allah’ın elçisinden şöyle dediğini işittim. “Kötü söz söylemeden ve büyük günah işlemeden hacceden kimse annesinden doğduğu gündeki gibi günahsız olarak döner” buyurdular. Buharı, Hac, 4. Önemli olan olan bu halin korunmasıdır. Bunun için yapılması gereken, kurandan ve peygamberimizin sünnetinden aldığımız öğreti ve feyizle hayata yön vermek gerekir.
Arafat’ta yapılan duaların ret edilmeyeceğini haber veren Peygamberimiz, hac, Arafat’tır, buyurdular. Arafttaki vakfe zamanının iyi değerlendirilmesi önemlidir. Mahşer yerini andıran bu bölgede akıtılan gözyaşları, yapılan dualar karşılık görmesinin ihtimali büyüktür. Dualarımız kabul, günahlardan arınmış olduğumuz halde memleketimize döndüğümüzde, bu temiz halimizi koruyarak hayatımıza devam ettirmeliyiz. Zaten müslümanın her zaman ve her yerde inancının gereğini dışarıya söylem ve eylemleriyle yansıtması tabiidir. Ne mutlu hac ve umre yapma imkânına sahip bu ibadetleri zamanında ve usulüne uygun şekilde ifa edenlere. Bu duygularla bölgemizden ve dünyanın her tarafından Mekke’ye yönelen hacı adaylarımıza hayırlı yolculuklar diler, hac ve umrelerinin makbul olmasını Yüce Mevla’dan niyaz ederim.
